Tekst / mel: Helge Grønhaug
Eg e’ ikkje kompis med speilet
Og no går vi hver vår vei
Det har smisket og løge
Og sett meg i øget
Og no e’ eg luta lei
Det henger og syter i gangen
Det klager te’ jakker og sko
Du kan si det e herlig
Men det e’kje nokke særlig
Å bli en når du engang var to
En gang var vi tette som duer
Vi kurret i samme rom
Så fant eg en annen
Eg ble dus med divanen
Og eg så ikkje ka som kom
Eg kan ikkje stole på speilet
Eg ser jo at det tviler på meg
For når eg vender det ryggen
Eller skjuler meg i skyggen
Då snur speilet ryggen te meg
Nei, eg e’ ikkje kompis med speilet
Det får seile sin egen sjø
Eg går ut i natten
Og letter på hatten
Til speilet farvel og adjø!