Fra “Go’e busser”
Tekst: H. Grønhaug
Melodi: H. Grønhaug
Broderen til broren til venn av meg
satt alltid nedi kjelleren og gjømte seg
Han satt ned i boden på en gammal krakk
Der satt han i mørket og putlet og drakk
Hans største interesse var båter og fly
Han var helt ubegripelig folkesky
Eg tror ikkje eg skjønte ka han tenkte på
Han satt der og ventet på at tiden skulle gå
– Men tiden kryper
Sønnen til nevøen til en kjenning av min far
Var surrete i hove, han var og rotete og rar
Han va’kje nokken tulling, men han gikk på en smell
De hentet han hém i fra et lurvete hotell
– Der tiden kryper
Mannen med hoven har byttet ut ljåen
No henger eg i stroppen til eg e’ helt gåen
Hjertebank og våkenetter, prostata og kopper
Pendelen svinger helt til han stopper
Datteren til fetteren til Hansen over gaten
Satt timevis med middagen og pirket i maten
Hun balte med speilet, hun balte med sitt
med hove fullt av tanker og elendig appetitt
– Og tiden kryper
Mannen med hoven har tatt meg ved nesen
Eg henger med, skjøl om eg e’ helt fésen
Hjertebank og våkenetter, prostata og kopper
Pendelen svinger helt til han stopper
Onkelen til naboen på hytten vår på landet
Trodde han var Jesus og kunne gå på vannet
Han mente han så verden i sitt rette perspektiv
No sitter han og venter på det evige liv
– Mens tiden kryper