Original: Apeman
Tekst/mel: R.D.Davies – Norsk: Helge Grønhaug
Eg e’ sofistikert
og eg prøver å te’ meg
som en god Homo Sapien
Men samme kor eg ser
Er det stadig fler’ og fler’
Som ikkje skjønner tegningen
I grunnen trår eg vannet
mens eg kaver rundt i dammen
etter smuler som en stokkand
For i forhold til blomster
og busker og trær
e’ eg en villmann
Eg e’ rimelig skolert
orientert og kultivert
for eg eter bare grønt fór
Men her e’ gale ingeniører
og forslukte direktører,
her e’ stortingsfolk på villspor
Eg føler meg presset her eg e’ no
Eg finner ikkje rast og
eg finner ikkje ro
La meg seile vekk te’ en øy for to
og bo som en Villmann
Eg e’ en vill mann
Eg e’ en vill -vill mann
eg e’ en villmann
Eg e’ en King-Kong-mann
og en voo-doo-mann
Eg e’ en villmann
I forhold te’ torden, regnvær og sol
I forhold te’ roser og kaprifol
I forhold te’ bier og vepsebol
e’ eg en villmann
På vei opp gjennom tiden
har mennesket laget
både biler og mekanisk støy
Men fikk eg bare dreis på saken
skull’ eg kledd meg pip naken
og flyttet t te’ en øde øy
For den eneste måten eg finner ro
e’ å sitte bak en busk
med et bein eller to
Uten verken klokke eller tennis sko
på kne, som en villmann
Eg e’ en vill mann….
Når eg kiker ut døren e’ det bare rot
Eg trakker i boss og eg puster inn sot
Sånn sett ville det vært helsebot
å bo som en villmann.
Kom å bli med meg
Bli en vill-manns-brud
Så plukker vi blåbær
Og slår håret ut…
Eg e’ en vill mann….
Eg blir din Tarzan – Du blir min Jane
Du sanker sopp og eg bærer stein
Om kvelden får du gynge
på den grønne grein
For eg e’ en villmann
Eg e’ en vill mann….
Eg føler meg presset her ege’ no
Eg finner ikkje rast og eg finner ikkje ro
La meg seile vekk te’ en øy for to
og bo som en Vill-mann